#ร้อยปีธงชาติไทย
ตอนที่ ๑
ดูจากประวัติศาสตร์สยามนั้น ไม่เคยมีการใช้ธงชาติมาก่อนกรุงรัตนโกสินทร์…ส่วนจะใช้สิ่งใดเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นชาตินั้นก็ไม่ค่อยชัดเจนสักเท่าไร…แม่ประไพ..
เคยมีการชักธงครั้งหนึ่ง เพื่อแสดงสัญลักษณ์ของชาติ ก็ในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ซึ่งนับเป็นแผ่นดินที่รุ่งเรืองที่สุดในยุคกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี…
ยุคนั้น อาณาเขตกว้างขวาง มีการค้าขายกับต่างชาติมากที่สุด…
ถ้าไม่นับจีน ญี่ปุ่น ที่ยังนับว่าโล้สำเภาไปมาหาสู่กันได้ใกล้ ๆ
ก็ยังมีถึง ฝรั่งเศส โปรตุเกส ฮอลแลนด์ ฯลฯ ก็เอาลมพัดพาเรือสำเภามาถึงลุ่มน้ำเจ้าพระยา…มาถึง กรุงศรีฯ
พวกฝรั่งมังค่า เวลาจะล่องเรือใหญ่ไปค้าขายยังถิ่นแดนใด ก็ต้องมีทั้งสินค้าไว้แลกเปลี่ยนซื้อขาย…
และต้องมีปืนใหญ่ติดเรือไว้ด้วย….ไม่งั้นเสียท่าโจรสลัดหมด
เอ…โจรสลัดยังมีธงเลย ที่ดูในหนังแล้วเป็นรูปกระโหลกไขว้…
ชะรอย ที่มาของธง…น่าจะเป็นสัญลักษณ์ที่ให้เห็นจาก ไกล ๆ ว่าเป็นพวกไหน….อันนี้ฉันคิดเองนะ
พวกที่ต้องรบทัพจับศึก ทำสงครามกัน…ก็ต้องทำธงผ้าให้เห็นไกลๆ ว่าเป็นพวกไหน แม่ทัพอยู่ไหน
พวกที่ต้องไปค้าขาย ล่องเรือไกล ๆ ก็ไม่รู้เรือใคร มาดีมาร้ายก็ไม่รู้ชัด….ก็เลยต้องเอาผ้าผืนใหญ่ๆ ชักขึ้นเป็นสีนั้น ลวดลายนี้ เป็นสัญลักษณ์ว่า ฉันมาจากไหน…ไม่งั้นเดี๋ยวป้อมปืนใหญ่ชายฝั่ง…ไม่แน่ใจว่ามึงมาจากไหน กูยิงแม่มก่อนเลยดีกว่า….
สมัยนี้ก็ยังเป็นนี่…ดูจากจอเรดาร์แล้ว เครื่องบินไม่ปรากฎสัญชาติ กูยิงตกไว้ก่อน….
ยังไงก็ตามพ่อทิดเอิบ…ถึงจะชักธงบนเรือแล้วให้รู้ว่าใคร….แต่ไอ้เรือโจรสลัด ที่ชักธงโจร…ก็แสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยว่า กูก็เป็นโจรนะ…กูจะปล้นมึง….โคตรมีจรรยาบรรณโจรเลย…
พวกเรือค้าขายของฝรั่งพวกนี้ เขาจึงมีธรรมเนียมกันว่า ถ้าจะไปเทียบท่าของบ้านไหนเมืองไหน….กูรอดจากโจรสลัดมาแล้วละนะ….แต่ก็กลัวว่าบ้านนั้นเมืองนั้นจะไม่ไว้ใจ
ก็จะโชว์ให้เห็นว่า ปลดอาวุธละนะ ฉันมาค้าขายนะ ไม่ได้มาทำสงคราม…
ก็จะขออนุญาตเจ้าบ้านเจ้าเมือง ขอยิงปืนใหญ่ทิ้ง ให้หมดลูกปืนใหญ่ ให้เห็นกันว่า ฉันมาค้าขายจริงๆ
เจ้าบ้านเจ้าท่า ก็จะเบาใจ ไม่ยิงใส่ ให้มาเทียบท่าค้าขายแต่โดยดี
ทำไปทำมา นาน ๆ เข้า จนกลายเป็นธรรมเนียม ไม่ว่าจะมาธุระปะปังอะไร มาค้าขาย มาคุยการบ้านการเมือง ฯลฯ ก็จะต้องยิงปืนใหญ่ทิ้งก่อน
จนธรรมเนียมนั้นกลายเป็นประเพณี…
จากการแสดงความบริสุทธิ์ใจ กลายไปเป็นการแสดงความเคารพ ให้เกียรติ…..
ต่อมา จึงเรียกว่า “ยิงสลุต” ……
ฝ่ายผู้มาเยือน ต้อง ยิงสลุต แสดงธงประจำชาติ ประจำเรือ เพื่อให้เกียรติฝ่ายเจ้าบ้าน ก่อนที่จะนำเรือเข้าเทียบท่า…โดยที่ฝ่ายเจ้าบ้านก็ต้องแสดงธงประจำชาติ ประจำถิ่นเช่นกัน แล้วก็ต้องยิงสลุตกลับด้วย เพื่อเป็นการรองรับให้เกียรติ และไว้ใจซึ่งกันและกัน….
สมัยนั้น กรุงศรีอยุธยา หัวบันไดไม่แห้ง…ต่างชาติล่องเรือกันเข้ามาค้าขายเป็นว่าเล่น..
เรือฝรั่งเศสลำใหญ่ จะมาค้าขายกรุงศรีฯ…ก็ทำการตามธรรมเนียมของฝรั่ง คือ จะขออนุญาตยิงสลุตนะ…ถ้ามันดังตูมตามน่ะ อย่าตกใจ…
คือ ไอยิงลูกปืนทิ้ง ไอไม่ได้เล็งป้อมบนท่าเรือยูนะ…..
ความก็ได้ทราบถึงสมเด็จพระนารายณ์ฯ จึงทรงมีพระราชทานอนุญาต….
เอ้า…อนุญาตแล้ว ยังมีลีลาอีก ฝรั่งบอกทางกรุงศรีฯ ว่า คือตามธรรมเนียมแล้ว ทางฝั่งเจ้าบ้านต้องมี “ธง” แสดงความเป็นเจ้าบ้านด้วย เพื่อให้ฝรั่งมั่นใจ ว่าเราต้อนรับเขา….
เอาก็เอา…ทางสำนักกรุงศรีฯ ก็นึกไม่ทัน…
เคยมีธงที่ไหน….ก็อยู่ของกูอยู่ดีๆ ชาวสยามไม่เคยไปเพ่นพ่าน ตะลอน ๆ ที่ไหน อย่างมากจะมีสงครามก็กับแขวง กับมณฑลใกล้เคียง….เห็นสัปทน เห็นพัดโบก เห็นช้าง ก็รู้ว่าเป็นเจ้า เป็นจอมทัพจากไหน….จะสู้กัน จะยอมกัน ก็รู้หน้ารู้ตัวกันอยู่แล้ว….
จะมีธงไปทำไม…เพราะไม่ได้ไปตะลอนยุ่งขิงกับใครไกล ๆ ที่ไม่รู้จัก…
ที่สนุกก็คือ….ตอนนั้น สำนักกรุงศรีฯ ก็อยากจะมีธงเหมือนกัน แต่ไม่มี อยากรับแขกก็อยาก…
จะมีก็แต่ธงสีนั่นบ้าง สีนี่บ้าง เป็นธงประจำเหล่ากองทหารให้รู้ว่ากองไหนเป็นกองไหน…
มีพวกเรือกำปั่นที่ล่องไปในน่านน้ำใกล้ๆ ก็ชักธงสีแดงไว้ให้เห็นเท่านั้น..แต่ไม่ได้ถือเป็นสัญลักษณ์ชนชาติแต่อันใด
ฝรั่งมาขอให้เราชักธงชาติ….เอาไงล่ะ
ก็เลยไปหาเจอธงฮอลันดา…ฮอลแลนด์น่ะ…มีฝรั่งลันดามาทิ้งไ้ว้ให้เป็นที่ระลึกกระมัง….
แล้วก็ชักขึ้นเสาไป….เอ้านะ ชักให้แล้วนะ มึงจะได้สบายใจ จะยิงสลุต ยิงสลัด อะไรก็เอาที่สบายใจ…
พิธีรีตองมึงเยอะจริงๆ ฝรั่งห่านเนี่ย…
ก็ทำให้เสร็จๆ ซะ แล้วก็มาจอดเทียบ
จะได้ค้าขาย พูดคุยกันต่อไป…
ยุ่งๆ จริงๆ มึงเนี่ย…
เอ้า….เฮ้ย…ฝรั่งมันบอก โนเซ่อร์….ไม่ได้ขอรับ…
นั่นมันธงฮอลแลนด์….ไม่ใช่ธงยู
ยูต้องมีธงของยูสิครับ….
…ในที่สุด ก็มีข้าราชสำนักกรุงศรีอยุธยา แก้ปัญหาได้แบบไม่สิ้นคนดี…
…ก็ได้ มองสิเออร์…
…ธงที่เคยเป็นธงที่สุดที่เคยเห็น คือธงของพวกเรือกำปั่นนั่น…ก็คือ “ธงแดง”
ชักธงแดงขึ้น บัดเดี๋ยวนี้……..
แล้วยิงสลุตตอบตามธรรมเนียมฝรั่ง…
เหตุการณ์นั้น คือ การชัก “ธงชาติ” สยามครั้งแรกในประวัติศาสตร์โดยไม่ได้ตั้งใจ
ตามหลักฐานจดหมายเหตุของฝรั่งเศส…
สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ ๓ กันยายน พ.ศ.๒๒๒๓
หลังจากนั้นมา…ก็ไม่มีการชักธงแสดงความเป็นชาติอีก…จนรัตนโกสินทร์
เฮ้ย เดี๋ยว…วันนี้นี่นา…๓๓๗ ปีเป๊ะ ในวันนี้
…ฮึ้ย…ขนลุก ไม่ได้ตั้งใจ
———————————————————-